Στο πάνθεον των ηρώων ο Ισίδωρος Ισιδώρου

Ο επίλογος άλλης μιας τραγωδίας του κυπριακού δράματος γράφτηκε χθες με μαύρα γράμματα στην Ορμήδεια, όπου τάφηκε με τιμές ήρωα ο Ισίδωρος Ισιδώρου, ο πρώτος από τους εννιά αγνοούμενους της Ορμήδειας, ο οποίος ανήκει πλέον στο πάνθεον των πεσόντων ηρώων του 1974 μετά την ανεύρεση και ταυτοποίηση των οστών του. Η κηδεία τελέστηκε στη γενέτειρα του ήρωα, από τον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου του Αλαμάνου και Αγίων Κοσμά και Δαμιανού και την Πολιτεία εκπροσώπησε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Ανδρέας Δημητρίου, ο οποίος μετά από την απότιση στρατιωτικών τιμών και τη νεκρώσιμη ακολουθία από τον Μητροπολίτη Κιτίου εκφώνησε τον επικήδειο λόγο. Στον επικήδειο λόγο ο Υπουργός Παιδείας υπογράμμισε πως, «κηδεύουμε σήμερα με τιμές που αρμόζουν σε κάθε ήρωα τον Ισίδωρο Ισιδώρου, με τις δάφνες του θαυμασμού μας, εκφράζοντας προς αυτόν την ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη. Γιατί ο

Ισίδωρος, μαζί με τους άλλους υπερασπιστές της γης που μας γέννησε και μας ανέθρεψε, τίμησαν στο ακέραιο τον όρκο που έδωσαν προς την πατρίδα όταν κατατάσσονταν στην Εθνική Φρουρά, δίνοντας το

αίμα τους για τις οικογένειες και τα σπίτια τους, για την ελευθερία του πολύπαθου τόπου μας», κατέληξε.

 Η Ορμήδεια υποκλίνεται στο μεγαλείο της θυσίας

Εκ μέρους της κοινότητας, τον ήρωα αποχαιρέτησε ο Πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Παναγιώτης Πουής, ο οποίος εξήρε το μεγαλείο της θυσίας του ανδρός. «Μετά από 36 χρόνια καρτερικής αναμονής και ανείπωτου πόνου, η ανεύρεση και η ταυτοποίηση των οστών του, φέρνει μπροστά μας το οδυνηρό καθήκον του αποχαιρετισμού σε ένα παλικάρι σαν τον Ισίδωρο Ισιδώρου. Σαν ελάχιστη ένδειξη αγάπης και σεβασμού ολόκληρης της κοινότητας, εκ μέρους του Κοινοτικού Συμβουλίου

σου απευθύνω το ύστατο χαίρε. Ολόκληρο το χωριό σου, υποκλίνεται στο μεγαλείο της θυσίας σου στον αγώνα υπεράσπισης της πατρίδας», ανέφερε. Ο Ισίδωρος Ισιδώρου, γιος του Κώστα Ισιδώρου (Μολυβά) και της Κυριακούς Γεωργίου, γεννήθηκε στην Ορμήδεια στις 7/1/1955. Τον Ιανουάριο του 1973 κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά. Εντάχθηκε στα ΛΟΚ, στην 32^η Μοίρα Καταδρομών που είχε τη βάση της στον Άγιο Χρυσόστομο. Κατείχε το βαθμό του δεκανέα. Το χωριό του και τους γονείς του, τους επισκέπτεται για τελευταία φορά λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή και φεύγοντας αποχαιρετά τη μάνα του λες και είχε την προαίσθηση ότι εκείνη θα ήταν η τελευταία

φορά που θα την έβλεπε. Με την έναρξη της τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου 1974, βρέθηκε στο μέτωπο της Κερύνειας με την 32η Μοίρα Καταδρομών. Τους δόθηκε διαταγή να προσβάλουν το ύψωμα «Άσπρη Μούττη» που κατείχαν οι Τ/κ. Όμως, οι προσπάθειες κατάληψης του

υψώματος απέβησαν άκαρπες και η 32^η Μοίρα επιστρέφει στην έδρα της για ανασύνταξη. Εκεί αναζητά τον Ισίδωρο εναγωνίως ο συγχωριανός και στενός του φίλος Γιαννής  Σαμπαρτάς, ο οποίος υπηρετούσε στον 1ο Λόχο της 32η Μοίρας Καταδρομών. Όμως, κανένας από τους παρευρισκόμενους δεν γνώριζε κάτι για τον Ισίδωρο. Σύμφωνα με μαρτυρία του Αλέξανδρου

Χαλαμάντουρου από το Παραλίμνι, ο Ισίδωρος με ένα άλλο στρατιώτη και τον ίδιο το μάρτυρα, έχασαν επαφή με τη Μοίρα τους στην προσπάθεια τους να βρουν νερό κατόπιν σχετικής διαταγής που δέχθηκαν.

Κατόρθωσαν όμως να επικοινωνήσουν την 21η Ιουλίου του ’74 με την 33η Μοίρα Καταδρομών που βρισκόταν στην περιοχή Πέλλα Πάις και εντάχθηκαν σ’ αυτήν. Το πρωί της 22ας Ιουλίου 1974, η 32η Μοίρα

μεταβαίνει στην περιοχή Αγίου Γεωργίου Κερύνειας για να ενισχύσει τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς που πολεμούσαν εκεί για να ανακόψουν την προέλαση των τουρκικών δυνάμεων προς την Κερύνεια.

Γύρω στις 11 το πρωί της 22ας Ιουλίου, η ομάδα του Ισίδωρου εμπλέκεται σε άγρια μάχη με τα τουρκικά στρατεύματα και υποχρεώνεται να υποχωρήσει προς την Κερύνεια. Εκεί, ο Αλέξανδρος Χαλαμάντουρος

χωρίζει με τον Ισίδωρο και σύμφωνα με τη μαρτυρία του, δεν γνωρίζει τίποτα για την τύχη του. Σύμφωνα με τον Ισίδωρο Ισιδώρου του Γεωργίου, εξάδελφο του ήρωα, ο οποίος υπηρετούσε επίσης στα ΛΟΚ, στην 33η Μοίρα Καταδρομών, ο Ισίδωρος συνέχισε να μάχεται με ηρωισμό και γενναιότητα εναντίον των Τούρκων εισβολέων μέχρι το Στάδιο της Κερύνειας, το Γ.Σ. Πράξανδρος. Εκεί, χάνει τα ίχνη του και δεν γνωρίζει τι απέγινε ο εξάδελφός του. Από τις επιστημονικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκαν τα οστά του, διαπιστώθηκε ότι ο Ισίδωρος συνελήφθη, κακοποιήθηκε και εκτελέστηκε με καταιγισμό σφαιρών σε όλο του το σώμα. Οι γονείς του ήρωα έζησαν μαύρα χρόνια παραμένοντας στο ακουστικό για να ακούσουν νέα για το γιο τους.

Το βαρύ καθήκον της αναμονής νέων για τον Ισίδωρο συνέχισαν τα αδέρφια και οι υπόλοιποι συγγενείς μέχρι που κτύπησε την πόρτα τους το μαντάτο της ανεύρεσης των οστών και της ταυτοποίησης. Στην κηδεία ήταν παρόντες εκπρόσωποι της Πολιτείας, βουλευτές και εκπρόσωποι των κομμάτων και πλήθος κόσμου.

Τάσος Περδίος